RELACJE W PRACY

Spójrzmy prawdzie w oczy - raczej mało prawdopodobne jest, że po obwieszczeniu wesołej nowiny Twój szef wyjdzie z pracy wcześniej i w podskokach popędzi do domu zrobić małe słodkie buciki na drutach. I choć zazwyczaj wraz z ujrzeniem dwóch kresek na teście ciążowym wprost nie możesz doczekać się przekazania tej wiadomości najbliższym, tak wizja powiedzenia szefowi napawa Cię paraliżującym strachem. Kiedy najlepiej poinformować pracodawcę o zbliżających się zmianach? Poczekać? Czy lepiej od razu wszem i wobec ogłosić, że już nigdy nic nie będzie jak dawniej?                 

Średnio śpimy 25 lat naszego życia. Drugą w kolejności czynnością, której poświęcamy szmat czasu jest praca. Dlatego właśnie panująca tam atmosfera jest kluczowa, ponieważ często jest w stanie zrekompensować nam inne bolączki np. długi dojazd do pracy, brak firmowej komórki a nawet niższą pensję. Z kolei nierzadko zła atmosfera może być powodem do rzucenia papierami.

W końcu dostałeś upragniony awans i zostałeś szefem. Dlaczego więc zamiast skakać ze szczęścia jesteś zestresowany jak nigdy przedtem? Przecież znasz firmę od podszewki, znasz kierownictwo i swoich kolegów. No właśnie. I tu jest pies pogrzebany. Zostałeś szefem swoich kolegów zza biurka. Przejście z pozycji osoby, która do tej pory często w niewybredny sposób komentowała poczynania swoich przełożonych do bycia TĄ osobą, której praca i decyzje są krytycznie oceniane przez innych, nigdy nie jest łatwe. Ale nie niemożliwe!

Różnego rodzaju lęki i fobie w miejscu pracy stają się coraz częstszym zjawiskiem. I o ile strach przed byciem obserwowanym przez kaczki (anatidefobia) lub lęk przed mgłą (homichlofobia) niekoniecznie musi uprzykrzać Ci biurowe życie, to już lęk przed papierem albo lęk przed wszelkiego rodzaju listami – owszem! Tak, dobrze przeczytałeś. Ale od początku.

Często ta wiadomość spada jak grom z jasnego nieba – Twój przełożony odchodzi z firmy bądź zmienia dział. Kiedy podczas znamiennego spotkania szef wypowiada słowa: „...a moje miejsce zajmie ktoś, kogo bardzo dobrze znacie” – napięcie rośnie. Kiedy kończy: „...to Wasz kolega z zespołu – Jarek” – na wszystkich pada blady strach.

Są rzeczy, których nigdy nie powiniście mówić swojemu szefowi, jeśli nie chcecie ściągnąć na siebie kłopotów:

Jeśli nie dostanę podwyżki, to pójdę do konkurencji.

Pracownicy firm są niezwykle zróżnicowanym i kolorowym gatunkiem. Niektórych lubimy od pierwszego kontaktu, innych unikamy lub wolimy z nimi nie zadzierać, jeszcze inni powodują naturalny uśmiech na twarzy... lub potrzebę wyjścia na papierosa.

1. Bardziej papieski niż sam papież

Czy macie czasem tak, że w momentach największej frustracji i złości na beznadziejną pracę i destrukcyjnego szefa, z wielką satysfakcją i rozkoszą na twarzy wyobrażacie sobie w myślach taką oto scenę?

Na początek krótka łamigłówka:

Wyobraź sobie, że znajdujesz się w pokoju, w którym stoi stół. Na stole znajdujesz świecę, zapałki i pudełko pinezek. Ściana ma fakturę tablicy korkowej. Twoje zadanie polega na tym, aby przymocować zapaloną świecę do ściany w taki sposób, aby wosk nie kapał na stół.

Zanim zdradzimy rozwiązanie, podzielimy się z Wami pewną ciekawostką.

Bez wątpienia każdy szef zespołu marzy o zmotywowanym, pełnym dobrej energii i zadowolonym ze swojej pracy zespole. Zmotywowany zespół pracuje wydajniej, lepiej radzi sobie w trudnych sytuacjach, lubi swoją pracę i samoistnie generuje dobrą atmosferę i ducha współpracy.

Pozapłacowe motywowanie pracowników dla wielu menedżerów nadal pozostaje jednak zupełną utopią, grą nie wartą świeczki i parą w gwizdek. Opowieści z serii „kij i marchewka”, „płacę i wymagam” to nadal szlagiery niektórych polskich przedsiębiorstw.